…θα μπορούσε να συμβεί:
Να παρκάρω σε ένα σχετικά στεγνό δρόμο τζαι να τοποθετήσω το αυτοκίνητο δίπλα που μια λάντα με πηλά τζαι νερό. Εν να μου πεις εν είχε αλλού να το βάλεις. Είσσεν. Η στράτα ήταν όφκερη…
Τα υπόλοιπα λίον πολλά εκατάλαβες τα!
Επηλόχρισα το παπούτσι μου. Είχα φέρει τζαι καινούριο ζευγάρι. Τζάστ ιν κέης. Εν να μου πεις γιατί εν άλλαξες. Εν είχα χρόνο, ο πελάτης ήρτε πιο γρήγορα τζαι άγχωσε με ….είδα το αυτοκίνητό του πίσω μου τζαι εν εσκέφτηκα να κατεβάσω το δεύτερο ζευγάρι παπούτσια. Η αλήθκεια είναι πως θα ήταν ρεζίλι να κρατώ αλλαξιά παπούτσια μπροστά που τον πελάτη.
Στο γραφείο εμύριζε σαν κάτι να εψόφησε τζαι ήταν στην 3η μέρα αποσύνθεσης. Ήταν το παπούτσι μου το ευλοημένο….όχι μόνο πηλωμένο αλλά σκατό-πηλο.
Ότι αστειούδι τζαι να κάμεις εν την σώζεις την κατάσταση….όσα χεχε….χιχι….τι να κάνουμε χιχι κι αν πεις …ερεζιλεύτεις.
Ε.
Αφού πιον το σύμπαν άρχισε να συνωμοτεί εναντίον μου… είπα να φκάλω το παπούτσι…Έσσιει τζει που το ρεζίλι;;; Τζαι με τούτο το σκεπτικό, εχαλάρωσα τζαι είχα παραπάνω τουπέ. Μεν σου πω ότι έκαμα το να φαίνεται ότι έτσι εν το φυσιολογικόν τζαι το πρέπον να φκάλεις τα παπούτσια σου σε επαγγελματικό ραντεβού….Μέχρι τζαι ο πελάτης εσκέφτετουν να τα φκάλει. Εν μου το είπε αλλά εθώρεν τα παπούτσια του αν ελερωθήκαν τζαι τζείνου…ε τζαι εθκιέβασα τζαι λίον την σκέψη του…τί λέω η ντάνα!
Για καλή μου τύχη, το σύμπαν μετά που εσταμάτησε να με περιπαίζει τζαι να γελά εις βάρος μου,ελυπήθηκέν με τζαι έκαμεν με να εντοπίσω ένα αρωματικό κερί, το οποίο τζαι ετοποθέτησα το στο γραφείο σαν να επρόκειτο να κάμω μάγια του πελάτη.
Ναι λοιπόν, ξυπόλητη , με τζερκά ήμουν στη δουλειά και επροσπαθούσα να φκάλω το ψωμί μου…Βιοπαλαιστής!