Ένα και ένα ίσον Δευτέρα!

Μόλις σκότωσα τη…(wait for it) δίαιτα μου με ένα σακούλι πατατάκια!

Μεν λυπάστε! Επέθανε ακαριαία!

Είπα να ξεκινήσω το σημερινό ποστ με τα πιο συνταρακτικά νέα όπως κάθε δημοσιογραφικο-οικονομικο-κοινωνικο-ψυχολογικο-εγκληματολογικο-εμπειρικο μπλοκ, που σέβεται τον εαυτό του.

Περνάμε στη επόμενη είδηση με την Κάλιουsh Μπλοκόλοβα:

Ευχαριστώ Γκέτο! Κάηκαν ζωντανά (εξέχασα ότι είμαι Ρωσίδα …ζουντανά)…εγκεφαλικά κύτταρα του προμετωπιαίου λοβού, ανυποψίαστης Κύπριας ενώ διάβαζε πυρετωδώς σε βιβλιοθήκη Κυπριακού Πανεπιστημίου. Η άτυχη Κάλιουsh, 18 ετών (πάντα υπάρχει μια μικρή δόση παραπληροφόρισης στα Μέσα Ενημέρωσης ώσπου να φτάσει στα φκιά μας)…μετά από ώρες ατέλιωτες μπροστά από τον υπολογιστή της, άρχισε ξαφνηκά να μην βλέπει καλά και να χάνει τις αισθήσεις της. Μάρτυρες λένε πως η βιβλιοθήκη άρχισε κατά τις 5 το απόγευμα να μυρίζει καμένο. Η αστυνομία σε συνεργασία με το νευρολογικό ινστιτούτο διερευνούν τα αίτια του εμπρησμού του εγκεφάλου της άτυχης νεαρής (να μεν το παρακάμω α;). Ο αρχηγός της αστυνομίας έκανε λόγο για κακόβουλη ζημιά η οποία μπορεί να είχε την έναρξή της κατόπιν εμπρησμού από ύποπτη καλαμαρού φοιτήτρια, η οποία καθόταν δίπλα στο θύμα και μιλούσε στο τηλέφωνο. Η ύποπτη καλαμαρού οδηγήθηκε στο Τμήμα για ανάκριση. Η Κάλιους κάνει έκκληση στους έχοντας εξετάσεις να είναι προσεκτικοί με τα εγκεφαλικά τους κυκλώματα κι αν θα διαβάσουν να μην το παρακάνουν και να μην… οδηγήσουν.

Ξέρω γω τι λαλώ…

Τωρά που τα αλήθκεια θέλω να χειροκροτήσω τη βιομηχανία της έβδομης τέχνης…διότι ποτέ στα χρονικά μου δεν είδα 4 συνεχόμενες καλές ταινίες. Η τέταρτη εν η Prisoners και σας προτρέπω να τη δείτε προσεχώς στο κινηματογράφο της γειτονιάς σας. Όι τόσο ο Hugh Jackman,όσο οι Jake Gyllenhaal και ο Paul Dano με ενθουσίασαν σε αυτή τη ταινία. Ω ο Τζέηκ…Έχει και ωραίο λαιμό ο άτιμος. Τί λέω η καημένη. Εν τα εγκεφαλικά καμένα κύτταρα. Συμπάθα με αλλά στους άντρες αρέσκει μου ο λαιμός. Ναι έχω τζαι θεωρία για το ακριβώς πως πρέπει να είναι ο λαιμός ενός άντρα. Άλλη φορά αν θέλεις να στη γράψω σε ξεχωριστό ποστ! Πως οι άντρες βλέπουν την προσωπικότητα και τη σεμνότητα μιας γυναίκας για να τους ελκύσει; Έτσ….Τέσπα! Ψυχολογικό θρίλερ, εγκληματολογικό… Τσας προβλέψιμο, αλλά εν τζαι φταίει τόσο το σενάριο ή ο σκηνοθέτης. Φταίω εγώ που είδα 1000000000000…1 ταινίες. Αφού έχει φορές που σπάζω ακόμα και τα δικά μου νεύρα ξέροντας με ακρίβεια ατάκες ή σκηνές που ακολουθούν…σε καινούριες ταινίες που βλέπω.

π.χ Άμαν κάποιος κακός πέσει κάτω πεθαμένος τζαι ένας που τους χαζους ακόλουθούς του πάει που πάνω του και σταματήσει και η μουσική τζαι η ταινία εν ακόμα στη μέση…ξέρεις ότι εν επέθανε αλλά πολλά πιθανόν εν να πιάσει τζεινον που έσκυψε πουπάνω του….τζαι μάλιστα που τον λαιμό! Εν τζαι πρέπει να είσαι ο Κόπερφιλντ!

Επήεν 3 ώρες τζαι ήταν πολλές για έτσι ταινία. Εν εβαρέθηκα αλλά θα ήταν καλύτερη αν μεν εχάνετουν πολύς χρόνος στην αρχή με αχρείαστες σκηνές. Είμαι λίον ανυπόμονη είναι η αλήθεια τζαι θέλω το ψυχολογικό μου θρίλλερ να έχει ζουμί που την αρχή!

Α. Αη βος αμέηστ! Τζαι ππορν φρη, τζαι βρισιές φρη…λίο αίμα είχε αλλά όσο χρειάζεται.

Λίον έσπασε μου την η φίλη μου, η οποία εμίλαν ακατάπαυστα για τρεις ώρες. Τζαι έπρεπε να κλείει τα μάθκια της μες τη μασκάλη μου. Το τραγικό …η μασχάλη μου εν εμύριζε όσο η σκορδαλιά που την αναπνοή της. Α ρε κορίτσι! Συνήθως είμαστε καλό κινηματογραφικό ντουέτο.Πως το ξέρω; Θα πρέπει να γράψω και για αυτό ένα ποστ. Τί κάνει κάποιον καλή παρέα στον κινηματογράφο. Προσεχώς!Πρόμις!

Εν ήταν φοητσιάρικο καθόλου. Ησουν λίο υπερβολική, αλλά αγαπώ σε πάλε. Τζαι ντρέπομαι που το λέω αλλά εχάρηκα τον κύριο που ενευρίασε τζαι είπε μας ΣΣΣΣΣshhhhhhhhshhhhhh!

Αλλά εν τζαι εκατάλαβες ότι εν για σένα…δυστυχώς!

Τζαι μια εντελώς άσχετη ερώτηση που μου ήρτε τωρά. Γιατί οι φακές έχουν τσακιλόπετρες μέσα; Γιατί είμαι πάντα η τυχερή που ούλλη τη μαείρισσα να βρίσκω πάντα εγώ την πέτρα. Εν έμεινε σφράγισμα για σφράγισμα! Χαβ μέρσι! Εν εγίνετουν να είμαι έτσι τυχερή τζαι σε άλλα πράματα . Αλλά όι…ΟΚ ΟΚ εν έχω παράπονο ήρταν τζαι καλά πράματα μες τούτο το τζαιρό!

Χάτε τζαι έγραψα αλλό μια ιστορία για κλάματα αλλά εν την ετέλειωσα…Σύντομα θα την αναρτήσω. Έτσι για να έχεις κάτι να περιμένεις ώσπου να έρτ που το ταξίδι!

Σέη ουάτ; Γες σερρ…ι!

Αντιάμο α Ρόμα! Παρε μια γεύση από το τί θα ακούω καθώς θα πίνω το Montepulciano μου. Τούτοι θα ήταν οι Κύριοι Ντουμάνι ή Ντουμανί αν τους εγεννούσαν άλλοι γονείς στην Ιταλία.