Ατσαλάκωτοι παντού!!!

Άντρες (ο Θεός να τους κάμει  :ρ  ):

 Γυαλί αλά “Ττοπ γκάν”! Πουκαμισούδιν σιερομένον που τα σσιέρκα  της μάμας τους. Κωλόνια πόλα-σέλα, για να μουσκομυρίζουν, τζαι αν τύχειν τζαι έσσει κάποιον που εν εγύρισε να τους δει τουλάχιστον θα τους μυρίσει… τζαι που απόσταση!  Μαλλίν χτενισμένο στην τρίχα τζαι ατάραχο ( τζέλλιν βλέπεις) που τον αέρα!  Ρολόι των 3000 ευρώ… Ωραίοι για να φιγουράρουν μες τα περιοδικά… αλλά άμαν πάεις για καφέ Λευκωσία ρε  φίλε εν θέλεις να είσαι πιο άνετος; Που την μια, έσσιει που πετυγχαίνουν το όλο στυλ τζαι λαλείς μάσσιαλα του ανθρώπου, τζαι φαίνεται να έβαλεν πολλύν κόπον να σαστεί για να φκει έξω… Που την άλλη, σκέφτουμαι ότι θέλω πολλά να τολμήσω, να πάω τζαι να ξιχτενίσω κάποιον με τα σσιέρκα μου, ή να του τσαλακώσω λίον το πουκάμισό του. Έτσι πιάνουν με μέσα μέσα κάτι παράξενα. Τζαι πάλε καλά που λειτουργεί ο εκτελεστικός έλεγχος (ανώτερη γνωστική λειτουργία), που με βοηθά να αναχαιτίζω την συμπεριφορά μου.Κάμνουν με να μεν μπορώ να αναπνεύσω…-> Τούτη η πολλή οργάνωση τζαι η τάξη που συναντά κάνεις στην εξωτερική εμφάνιση τέτοιων αντρών. Είναι σαν να  φυλακίζουν τον χαρακτήρα τους μέσα τους τζαι πιέζουν τις ελευθερίες, τις ορμές (υπάρχουν και καλές ορμές :ρ), τον αυθορμητισμό, την πρωτοτυπία τους, καταδικάζοντας τα να ζουν κάτω απ’ το καλούπι του “μην μου το στυλ τάραττε”…

Love at first sight!

Η πρώτη ματιά…ήταν καθοριστική! Το φλέρτ έντονο! Μετά από τόσο καιρό αναζήτησης…μετά από ένα μακροχρόνιο αίσθημα ματαίωσης και απογοήτευσης, όλα άλλαξαν…  Ο ενθουσιασμός αμοιβαίος! Έμεινα να τα θωρώ τζαι …τζείνα εφωνάζαν μου… Α. Γιατί χρησιμοποιώ πληθυντικό; Διότι το αντικείμενο “πόθου” μου  είναι ένα ζευγάρι ολοκόκκινα ψηλά παπούτσια (vintage). Απογοητευτήκες; Μα πότε εν να μάθεις ότι οι τίτλοι περι έρωτος στο βλόγκ μου είναι παραπλανητικοί; Τέλιωνε συνέχιζε να θκιεβάζεις που έπιασες το μάους μάνι -μάνι… :ρ

Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά!

-Να σας βοηθήσω;, ερώτησε η πωλήτρια αφού με είδε να  βασανίζουμαι να μπήξω την χοντροποδάρα μου στο άψογο παπούτσι…

“Θέλεις να κουντήσεις λίον;” , θα πρεπε να της απαντήσω… αλλά μετά απλά αποφάσισα να σταματήσω να το παλεύω και να παραδεκτώ ότι δεν φορώ σάιζ 38 αλλά 40. (Ναι. Είμαι bigfoot. ;Έσσεις πρόβλημα;) Έτσι εζήτησα το νούμερό μου.

“Είσαι τυχερή, λαλεί μου η πωλητριούλα” “…εν το τελευταίο 40 που έμεινε”.

Χμμμ, εσκέφτηκα!!! Έτσι μου είπε πριν 10 λεπτά η προηγούμενη πωλήτρια, η Α, όταν εδοκίμαζα ενα ζευκάρι μπότες. Αρχίζω να ψιλιάζουμαι ότι τούτη την ατάκα χρησιμοποιούντην πολλά άμαν θέλουν να πουλήσουν… Μπάι δε ουέι! Θεϊκές οι μπότες αλλά τζαι τα λεφτά τους θεϊκά (=μόνο με θαύμα από το Θεό θα έβρισκα τα λεφτά για να τα γοράσω!) Τέσπα… εφλέρταρα τις μπότες αλλά αναγκάστηκα να κάμω την καρκιά μου πέτρα τζαι να πω της πωλήτριας Α :

 “Εεε… θα το σκεφτώ και θα ξαναπεράσω”, είπα.

… έχω το απορία: Γιατί σε τέθκιες περιπτώσεις λαλούμε τέθκιες πελλάρες… “εν να το σκεφτώ” μίσση μου … σαμπώς τζαι εν να γεννήσει ο νους μου ριάλια τζαι θα μπορώ να τες γοράσω…α…τζαι η Τράπεζα Κύπρου να αυτοδιαφημίζεται με το “Σκέψου το. Γίνεται”. Εσκέφτηκα 1.000.000.000 ευρώ. Πούντα τζαι εγίνασι; Όξα επειδή εν πολλά γινίσκουνται ακόμα! τστστστστ… κάτι σλόγκαν ρε παιδί μου…

Όπως τζαι να σσει εν ΄πάει να πεις σε κανένα πωλητή: “Ε…ξέρεις εν θα τες γοράσω διότι εν κραώ. Είμαι μια φτωχή πλην τίμια φοιτήτρια τζαι έσσει 7 γέριμα χρόνια που σπουδάζω…” (κκέσκιν να επήενα ‘7 χρόνια στο Θηβέτ’ με τον Μπρατ Πιτ…παρά να τα εχαράμιζα μες τούντο πανεπιστήμιο). Εν τον κόφτει κανέναν…

Κοίταξε πάλε που επαρασύρθηκα! Άλλον εξεκίνησα να λαλώ τζαι αλλού το επήρα… που εμείναμεν… Α…ναι! Στα κόκκινα-παθιάρικα σεξοπάπουτσα!

Αμέιζι (amazing)! Η εφαρμογή τους ήταν τέλεια… Μόλις τα έβαλα πάνω στο πόδι μου εκατάλαβα ότι αυτά και γω θα γινόμασταν οι καλύτεροι φίλοι!

ΕΝ ΤΑ ΕΠΙΑΣΑ τελικά!

Αλλά δαμέ εν τελιώνει η ιστορία…. επήα σπίτι τζαι εσκέφτουμουν τα… έκαμα τζαι δημοσκόπηση χρησιμοποιόντας την ερώτηση: “Θα αγόραζες ψηλά ολοκκόκινα παπούτσια;” Έπιασα 3 όχι τζαι 2 ναι”. Για να μαστε πιο σωστοί κανονικά τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης εν 2 με 2 διότι ο τζύρης μου σίουρα εν θα εγόραζεν ψηλά κόκκινα παπούτσια…θα έπιανεν ψηλά μαύρα peeptoe παπούτσια…χεχε (can you picture this?)…

Είδα τα τζαι όνειρο την νύχτα… Που μιτσιά εθυμούμουν, που εσουξουλούσα την μάνα μου ότι ήθελα κόκκινα παπούτσια…. Ε… σαν μεν με έβαλλεν να δω τον μάγο του Οζ… Που τότε έθελα τα παπούτσια που εφόρεν η Ντόροθυ!!! Έμεινε μου απωθημένο τζαι έπρεπε να κάμω κάτι για να μεν μου γίνει τζαι εμμονή. Εσηκώστηκα που το χάραμα την επομένη τζαι επήαινα τζαι έρκουμουν μες τη Μακαρίου – 15 λεπτά πριν ανοίξουν τα καταστήματα-. Εμπήκα, έπιασα τα φλογερά κοκκινοπάπουτσα, εφόρησα ένα τεράστιο χαμόγελο ευχαρίστησης τζαι έφυα που το κατάστημα ευχαριστημένη…

Τζαι πολλές φορές αν μεν τα φορήσω εγώ  πάλε λαλώ: ΠΑΡΑ ΣΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΜΟΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΝΤΟΥΛΑΠΑ ΜΟΥ!  😀

It’s a black & white world after all!

“Ρε Αδάμο (το όνομα αυτού Adamu); Ρε Ανταμού ρε… μιλώ σου ρε μα***α! Πήαινε καθάρισε τις βρωμιές που έκαμες έξω!”

Ο Αντάμου είναι ένας Αφρικανός εργάτης, που παίρνει σάρκα και οστά για χάρη του θέματος που θέλω να θίξω σε αυτό το ποστ! Ο Αντάμου δουλεύκει στις οικοδομές λετς σέϊ μαζί με τον γιο του τον Αντετάμπο (Adedabo). Έσσιει τον Κυπραίο τον μάστρο να του μιλά Κυπριακά τζαι περιμένει τον να απαντήσει κυπριακά τζαι ο Αντάμου. Οι μόνες ελληνικές λέξεις ,που ξέρει μπάι δε ουέι, είναι μα***ας, ρε, εντάξει, πάενε, λαλώσου (‘λαλώ σου’ αλλά δεν ξέρει ότι είναι 2 λέξεις), νόρε (“όχι ρε” = όχι), φύε, τάραξε, γκόου, νάου!

Ο μάστρος του Κόκος πιστεύκει εν αρκετές οι λέξεις που ξέρει ο υπάλληλός του (τον οποίον φωνάζει τζαι μαυρή)…εν αρκετές για να συνεννοάται τζείνος μαζί του. Αλλά νευριάζει τον πολλά άμμαν κάμνει της κκελλές του! π.χ λαλεί του Γκόου να φέρεις την σύκλα, αλλά γέμωστην νερό ρε Αδάμο (έχουμε μια τάση να Ελληνικοποιούμε ούλων τα ονόματα)….

Ο Αντάμου εκατάλαβε το γκόου, το ρε τζαι το Αδάμο (που μοιάζει με το όνομά του)… πάει τζαι φέρνει το σύρμα, αφού σχετίζεται με την τρέχουσα εργασία πάνω στην οποία εργάζεται, τζαι λέει:

“Δις μάστρος;”

“Νόρε νό” τσαντίζεται το κοκούι… “τίποτε έν καταλάβεις” (σόρρυ κοκούδιν εσύ να πούμε μιλάς τα σουαχίλι φαρσίν έννεν; τζαι καλά πε μου ότι  τάχα χρειάζεται να μάθει κάποια ελληνικά αφού ήρτε να δουλέψει στην Κύπρο.οκ.. ποιά η ανάγκη να του μιλάς σαν κατώτερος σου; εσύ είσαι σπουδαίος να πούμε που συμπεριφέρεσαι σε κάποιον έτσι;τζαι μπροστά που τον γιο του)

Έρκεται στο σκηνικό τζαι το κοκούι τζούνιορ…φτύμμαν γλίμμαν ο τζύρης του να λαλεί: “Ρε… ρε μπλάκυ! ίντα πο κάμνεις ρε” Ποιός σου είπε να πιάεις το σύρμαν;” τζαι να θωρεί τον τζύρη του τζαι να συννενοούνται τζαι οι δκυό, σαν να μιλούν δυνατά λέγοντας “Εν μαύροι,  τί περιμένεις” ΑΛΛΑ ταυτόχρονα ο Αντάμου κοιτάζει τον γιο του Αντεντάμπο με ύφος απογοήτευσης σαν να του λέει:

 

“Λευκοί είναι …ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ;” ή χείρου χειρότερα -> “Κυπραίοι είναι…τι περιμένεις”!!!

Μεν μου ξαναπείς…

Χαλάρωσε!

Α μάνα μου μάνα μου!!!! Πιάνουν με…και τί δεν με πιάνουν! Τα ίχλιχλί μου, τα έκκεντρα μου, τα νεύρα μου…κάποιος να μου φέρει τα χάπια μου! Πίαινε παίξε το άνετος αλλού. Τζαι κόψε τις ατάκες όπως το”Χαλάρωσε”…

Μεν μου πεις “χαλάρωσε” και το εννοώ! Εκτός και αν είσαι μασέρ ή ιατρός τζαι για κάποιο λόγο πρέπει να χαλαρώσω τους μύες μου ή κάτι. Άμμαν όμως θέλεις να το παίξεις δήθεν μάγκας, κκούλ  αλλού οι ατάκες “”Χαλάρωσε” με το υφάκι το “Εγώ, τζαι καλά, είμαι και πολύ χαλαρός….έλα μη χέσ*

Μια λέξη είναι …τζαι διερωτούμαι γιατί με εκνευρίζει τόσο! Κι όμως! Δεν μπορώ να μου την λένε και να το παίζουν υπεράνω ορισμένοι …ειδικά τζείνοι που δεν τους πάει με τίποτε…Το “χαλάρωσε”, μπορεί να το ακούσεις σε διάφορες περιπτώσεις. Παραδείγματος χάριν, (παραδείγματος χάριν να με λένε Μαρία…να χω μια φιλενάδα κόκκινη αλεπού…εε συγνώμη επαρασύρθηκα που το τραγούδι της Αλεξίου):

Α. “Η ώρα επέρασε να πάμε σπίτι τζαι κοττούν τα μάθκια μου”…λες σε μια φίλη. Απαντά η φίλη “Χαλάρωσε”

!@#$%%^^&*($#-> ,  θα πρεπε να της είχα απαντήσει…(αλλά αγαπώ την …έσιει τζαι τούτη ένα αϊπιν…)

…και αντ’ αυτού απλά να λέω με αγέλαστη ματιά και χαμόγελο στα χείλη : “Είμαι χαλαρή… πέρα του δεόντως …σε σημείοπου θα τζοιμηθώ πάνω μου…” (ήρταμε για ποτό μαζί με το αυτοκίνητό μου τζαι έτσι έπρεπε να περιμένω να ξεχαλαρώσει η χαλαρή (χαμνή) φιλενάδα μου για να μπορέσω να πάω σπίτι να τζοιμηθώ). ΟΚ ρε χριέντ! Μόνο μεν μου ξαναπείς “Χαλάρωσε”…

Β. Πάεις για σφράγισμα τζαι θέλεις να παουρίζεις που τον πόνο, διότι επήρεν το τραπανάκι-τί στα ανάθεμα- του ο οδοντίατρος, πολλά πιο βαθκυά μες το δόντι. Η αντίδραση του γιατρού να είναι ένα χαλαρό “Χαλάρωσε”…

“Να χαλαρώσεις ΕΣΥ … να κάτσεις στη θέση μου τζαι να πιάω τζειν’ τα εργαλεία σου να σου πώ εγώ αν θα χαλαρώσεις”, θα έπρεπε να ήταν η απάντηση μου… αλλά αντ’ αυτού μειδιάζω, κλείνω τα μάτια τζαι ανοίω παραπάνω το στόμα μου.

Γ. “Μπορείς σε παρακαλώ να μην φυσάς τον καπνό σου μες τα μούτρα μου!”να λέω. ” Χαλάρωσε ένα τσιάρον είναι…”, να μου λέει.

@#45%^&&*!, αν μου ξαναφυσήσεις τον καπνό σου μες τα μούτρα θα σε κάμω να το καταπιείς τζειν το κωλο- τσιάρο”, θα έπρεπε να έλεγα. Αλλά απλά μετακινήθηκα… 

Πε μου σκάσε… αλλά μεν μου πεις χαλάρωσε!

Το λοιμπόν…Το επόμενο “χαλάρωσε” που θα ακούσω να απευθύνεται σε μένα… θα φροντίσω το άτομο να μου λέει επίσης “πλίζ χαλάρωστα σσιέρκα σου τζαι εν αναπνέω …εν να με πνίξεις (βήχας) Βοήθειααααα!

Βαρκούμαι!!!

Θα έγραφα ένα πολλά ωραίο ποστ αλλά στην πορεία εβαρέθηκα…

Θα επήενα να τζοιμηθώ αλλά βαρκούμαι να βάλω τις πιζιάμες μου….

Θα έκλεια το κομπιούτερ μου αλλά βαρκούμαι να το περιμένω να κάμει σσιάτ ντάουν…

Θα έγραφα σε Αττική Διάλεκτο αλλά βαρκούμαι να σκέφτουμαι τζαι να γράφω με σωστά Ελληνικά…

Θα έφτυνα την πίσσα μου διότι επόνησα την μασέλλα μου-τζαι έκλεισε το τρίωρο που την μασσώ-, αλλά βαρκούμαι να ποταυριστώ να πιάσω χαρτομάντηλο.

Θα εστάματούσα να πληκτρολογώ βλακείες, αλλά βαρκούμαι να σκεφτώ να κάμω οτιδήποτε άλλο.

Love Thyself!

Το αποφάσισα σήμερα. Αγαπώ τον εαυτό μου!

Δεν με ενδιαφέρει αν σου ακούγεται ναρκισσιστικό ή αλαζονικό ή ψωνιστικό (ναι από το ψωνίζομαι σσσους).

Αλλά κανεί πιον! Γιατί δηλαδή να κάθουμαι να μαραζώνω αν δεν έχω τις γνώσεις που θα ήθελα να έχω ή το κορμί ή την μούρη,ή την δουλειά ή τον άντρα, ή την κόρη της Αντζελίνα Τζολή ή το διαμέρισμα μου με θέα στη θάλασσα ή το διαμέρισμά μου σκέττον ή δωμάτιο δικό μου πιλέ μου… νομίζω άρχισα να παραπονιούμαι έμμεσα γι’ αυτό σταματώ με το ή το διαζευκτικό!

Και συνεχίζω με την σημερινή απόφασή μου. Ανακάλυψα τελικά ότι έχω τζαι κάποια χαρακτηριστικά που με κάμνουν να θέλω να με αγαπώ. Έχω…

Κάτσε τζαι έχω πολλά απλά εν ξέρω πόθεν να ξεκινήσω. Ναι! Έχω πλάσματα που με αγαπούν. Δατς νάμπερ ουάν! Οι κάττοι μετρούν τζαι καλο-μετρούν! Έχω (άκου άκου) 12 κάττους! Μάλιστα. Πώς το καταλάβω ότι με αγαπούν; Τόσα που τους κάμνω (κάστια…) τζαι ούτε μια φορά δεν άκουσα ένα τους να με κακολογήσει, βρίσει, μειώσει! Το πολύ να σου κάμουν ένα κκχχχχχχ… Επίσης, σέβονται τον προσωπικό μου χώρο. όταν τους πω ΠΙΣΣΣΣΣΣτ φεύκουν και με αφήνουν ήσυχη!

Δεύτερον… Δεύτερον λέγω! Εεεεε …το λοιπόν! Α!… έχω μόνο 2 σπυράκια πάνω στο πρόσωπό μου, τα οποία έρκουνται τζαι φέυκουν όποτε θέλουν. Περίμενε τζαι εν θετικό τούτο. Διότι που εν τα 10- 20-30 σπυρκά που έχουν άλλες, τζαι προσπαθούν με σουβάδες να τα καλύψουν,  τζαι κάμνουν θεραπείες τζαι κόντρα θεραπείες… Εξάλλου ένα δκυο σπυρκά εν υγεία. Τί να κάμει η ξιμαρισσιά που κάτω που το δέρμα; Καλλύτερα να φκαίνει στην επιφάνεια να καθαρίζεις… άμμαν κάμει τον κύκλο του το σπυρί, θα φύει.

Έχουμε τζαι λέμεν… Έχω κάττους, έχω σπυρκά…συνεχίζουμε!

Με αγαπώ πολύ διότιιιιιιιιιι…..εεεεεε……. μερικές φορές μου μιλώ καλά… μου εξωτερικεύω τις σκέψεις μου ένα πράμα. Ιδιαίτερα άμμαν με θωρώ στον καθρέφτη. Ενώ αρχίζω να μου μιλώ άσχημα π.χ

“Μα ήντα πον τούτος ο τζοίλιος που εκατέβασες; Μα άδε άδε κώλους… Πού να πάω έτσι σκέδιον; Εν να με δουν τα μωρά στα σχολεία τζαι θα φοηθούν…” Μετά καταλήγω να μου λέω:

“Έννοια σου τζαι ποιός ενόμισες εν να σε προσέξει;” Σικκιμέ, βάλε τίποτε να καλύφκει τις ατέλειες τζαι εν καλά.” Αλλά μάνα μου, εν 11 μήνες το χρόνο καλοτζαίρι δαμέ στην Κύπρο… τι τζελλαπία να βάλω που να με καλύφκει πόλα-σέλα; Πιλέ μου μουσουλμάνα εν είμαι!

Ανακεφαλαίωσις: Με αγαπώ διότι έχω κάττους που με βρίσκουν αξιαγάπητη, έχω σπυρκά τζαι αυτό σημαίνει υγεία, τζαι μέσα μέσα μιλώ στον εαυτό μου τζαι κάποτε λαλώ του τζαι καλά λόγια.

Αγαπώ τον εαυτό μου χωρίς να είμαι φίλαυτη. Οξύμορον σχήμα; Κι όμως. Με αγαπώ ως ένδειξη εκτίμησης της ζωής. Έχω το προνόμιο να είμαι ο συνδυασμός ενός θηλυκού γαμέτα (δκιέβασε σωστά τζαι εννεν ξιτιμασσιά που είπα) και ενός αρσενικού γαμέτα (γεννητικού κυττάρου) είμαι το 0,0000000000000000000000000001 της πιθανότητας για ΥΠΑΡΞΗ. Διότι πολλά (χιλιάδες)είτο τα σπερματοζωάρια και ωάρια που επήαν χαμένα… αλλά εγώ ήρτα σε ζωή. Γι’αυτό και μόνο πρέπει να νιώθω ευγνωμοσύνη… οκέι;

έτσι θα μου αφιερώσω και ένα γνωστό και επίκαιρο τραγούδι τώρα:

 ” Μ’ αγαπώ και μαζί ΜΟΥ ξαναζώ

μ’αγαπώ και ονειρεύομαι πετώ

στο μεγάλο ταξίδι που με πάω

σε ένα πιάτο που φτιάχτηκε να φάω  ” (επανεκτέλεσις)