Δεν θυμάσαι …

Αυτή είναι η διαφορά μας… Η αλήθεια μας είναι στις λεπτομέρειες της αρχής, οι τοποθεσίες, το κομμένο λουλούδι, το συγκεκριμένο τραγούδι στο σκοτεινό δωμάτιο…η μυρωδιά κανέλας στο κερί πάνω στον πάγκο…κάτω από την ασπρόμαυρη φωτογραφία εκείνης που θέλησα να γίνω για σένα.

Το αγαπημένο μου

Hope is the thing with feathers

By Emily Dickinson


“Hope” is the thing with feathers 
That perches in the soul 
And sings the tune without the words 
And never stops - at all 
And sweetest - in the Gale - is heard 
And sore must be the storm 
That could abash the little Bird
That kept so many warm.
I’ve heard it in the chillest land 
And on the strangest Sea 
Yet - never - in Extremity,It asked a crumb - of me

Σε αγαπώ γαμώτο

Ππωωω ρε φίλε είναι τρεις το πρωι και έχω πιει για να το γιορτάσω! Έχει καιρό να πιω είναι η αλήθεια και το απόλαυσα! Μεθυσμένη σκέψη:Έκανα εκπαίδευση στη διαμεσολάβηση για υποθέσεις αστικών διαφορών και το ολοκλήρωσα κι αυτό. 2 πτυχία 2 μεταπτυχιακά το διδακτορικό που ψήνεται αργά και βασανιστικά, το ανώτερο δίπλωμα στο θέατρο και 3 ακροάσεις. Μανία τα τελευταία 10 χρόνια με εκπαίδευση σαν να μην έχει αύριο. Κάποτε ένας μαλάκας μου είχε πει ‘δεν είσαι όσο έξυπνη όσο νομίζεις’.Ένα μόνο άτομο μου το πε ποτε αυτό κι αψήφησα αριστεία, επιτυχίες και ανατροφοδοτήσεις από συνεργάτες και φοιτητές μου…για να αμφιβάλλω για εμένα. Μαθαίνω τσέλο και φωνητική…Έχω πάει ταξίδια και ταξίδια σαν να τρέχω πίσω από τον Φιλέα φοκ….φακ! Κι όμως δεν είναι αρκετά … χωρίς την πραγματική μου αγάπη. Σε αγαπώ μωρό μου. Τπτ απ από αυτά δεν έχουν σημασία αν δεν είσαι μαζί μου! Σε ευχαριστώ για όλα!

Μπέρδεψα δάκρυα με ιδρώτα

ΜΙΚΡΟ Α: Τρίχα στο πιάτο μου κολλημένη στο τοστ. Το λέω στον σερβιτόρο. Πληρώνω κανονικά. Απολογήθηκα εγώ αντί αυτός, διότι με κοίταξε σαν να του ΄βρισα τη μάνα. Άφησα πουρμπουάρ.

ΜΙΚΡΟ Β: Μου καίει τα μαλλιά ο κομμωτής με βαφή. Το λέω. Πληρώνω κανονικά. Απολογήθηκε αυτός…μισό χέσιμο… ως εκεί.

ΜΕΓΑΛΟ Γ: Ακαδημαϊκός παρενοχλεί σεξουαλικά φοίτητριά του. Προσπαθούν ακαδημαϊκοί ελίτ, άντρες όλοι, άνανδροι όλοι, να το καλύψουν, τρέχουν να με φιμώσουν. Αντιδρώ. Στοχοποιούμαι.

ΜΕΓΑΛΟ Δ: Άνδρας σε ηγετική θέση για πάνω από 16 χρόνια φλερτάρει με αγόρια φοιτητές του. Μένει αυτός. Δεν δέχομαι την υποβίβαση σε γραμματέα του. Παραιτούμαι εγώ. Χαίρεται τον χοντρό μισθό του. Χαίρομαι την φτωχική μου ελευθερία;

ΜΕΣΑΙΟ Ε: Βγαίνω με ΄φίλη’ μετά από καιρό και φροντίζει να με θυμίσει ότι όλα πάνω μου είναι διαφορετικά απ’ ότι τα θυμάται. Ημικρανία χτυπά κόκκινο αλλά μένω εκεί για να μην τη πληγώσω και νομίσει ότι φεύγω για τις προσβολές και αγένεια της. Δεν έχω βλέπεις περιθώριο για αλλό ένα εχθρό. Πάω νοσοκομείο με ημικρανίες. Κανένας γιατρός να με δει στις 2 και μισή το πρωί κι έτσι με βλέπουν στις 9 το πρωί. Δεν απολογήθηκα για τους εμετούς στο πάτωμα.

ΕΞΙΣΩΣΗ- βρες την ρίζα των από πάνω: Προτιμώ να κλαίω στο ντους. Έχουν δει τα δάκρυα μου ως σημάδι αδυναμίας και μου έχει γίνει πείσμα να μην τα αφήνω να κυλάνε ενώπιον κανενός. Θέλω να ξεγελώ και τον εαυτό μου.

Περί μαστού ο λόγος

Είσαστε της δεκαετίας που ανθούσε η μπλοκόσφαιρα; Εννοώ πριν τους YouTubeερς. Πριν τα ίνσταγκραμ τζαι τα έξυπνα τηλέφωνα. Ήσουν φοιτητής/τρια τζαι μαζί με τον πρωινό καφέ σου έπρεπε να τσιακάρεις τα μπλοκς, άρχιζες τζαι έκαμνες ανώνυμους φίλους. Εσχολίαζες σε κάποιον τζαι ετσιάκκαρεν τα γραφούμενα ο ένας του άλλου τζαι έμπαινες ή όχι στον κύκλο του. Κάποιους ήξερες το πραγματικό τους όνομα. Ανακάλυφκες ότι ήξερες τους που τρεις πάντες. Είχες τζαι τζείνη τη μια φίλη που σου ελάλεν σε κάποιο πάρτυ: -Ξέρεις ποιος εν τζείνος; Εν ο τάδε ο μπλόκερ…τζαι πσφφφφφφφφφφ εξυφούσκωνε το μυστήριο.

Εν ωραία η ανωνυμία. Δυστυχώς δεν επικράτησε. Τωρά ούλλοι έχουν άποψη τζαι ονομαστικά παραθέτουν την στα φέησμπουκ. Τζαμέ θωρείς διάφορα. Τον ελιτισμό ακαδημαϊκών ειδικά τωρά στην πανδημία, να κρίνουν, να κράζουν να αλληλοχειροκροτούνται μεταξύ τους, να έχουν άποψη ακόμα τζαι για το τί βρακί να βάλει η Μαρίτσα για τον μπακάλη. Αλλά έσσεις τζαι τον κάθε κύριο Κόκο, που γράφει ούλλα τα υιη με γιώτα τζαι μουρμουρά για συνωμοσίες τζαι μικροτσίπ σαμπώς τζαι ξέρει τη σημασία των δκυό τούντων λέξεων. Τετριμμένα θέματα. Αλλά λάθος. Η άποψη ναι μεν ανήκει στον καθένα, αλλά για να την μοιράζεται με την παρέα τζαι τον εαυτό σου. Εννεν ανάγκη να τις παραθέτουν ούλοι δημόσια. Και όπως λέμε στα Κυπριακά: Opinions are just like armpits. We all have them and sometimes they stink. Κανεί απόψεις…Το 2020 εγίναμεν όλοι ειδικοί για όλα. Ας μείνει στον τομέα του ο καθένας.

Εγώ εν άλλο που σε θέλω. Επεθύμισες με; Που πάω για ένα στόχο τζαι αντί που το Α να πάω ευθεία στο Β πάω μέσω Παρισιού τζαι Ντουμπάι; Ε; Όπως λέει και ο τίτλος, που δεν είναι κλίκμπάητ, θέλω πάλε να μιλήσω για βυζί. Συγκεκριμένα το δικό μου.

Επήα να το τσιακάρω στο γιατρό. Μια φορά τον χρόνο είθισται. Πάω με τη μασκούα μου και παίζεται σκηνή Τιτανικού που λέει ο Τζάκ στη Ρόουζ ότι θέλει να την ζωγραφίσει μόνο με το κολιέ. Ε; Εγώ μόνο με τη μάσκα ξέρεις ο τιτανικός 2. Καμία σχέση.

Λοιπόν; Πες μου που πουλάν καρδ…Μητροπάνε μου…που πουλάν βιβλία που να σου δίνουν ιδέες για συνομιλίες με το γιατρό, όταν σου κρατά το βυζί τζαι πασπατεύκει το. Χμ; Διότι οι δικές μου είναι πιο άκυρες και από αυτές που έκαμα με τον μάστρο μου, όταν τον ήβρα σε υπεραγορά εν ώρα εργασίας.

Καλιουsh; Και εσύ εδώ;

-Ναι! Γεια.Γαλατάκι α;

-Ε, ναι για την κόρη μου.

-Εν ωραίο πίνω το τζαι γω…θα σταθείς τζαι συ στη σειρά με τα τυριά;

Τέσπα.

Πως να μιλήσεις για σοβαρά ή τυπικά πράματα όταν το βυζί που ζουλά μες τα σσέρκα του, εν δικό μου.

– Έκαμεν μας κρυάδες τελικά;

-Ναι. Εσιόνισεν στα βουνά.

-Είναι όλα καλά;

-Ε;

-Το στήθος;

-Ναι. Είναι ένα ωραίο στήθος. Όλα καλά.

-Αχάμ. Ότι έχει ο καθένας εν καλό.

Έχει μάσκα που έρκεται με φίμωτρο; Αρωτώ!

Πειράζει … που μου αρέσκει;

Πειράζει που μου αρέσκει η καραντίνα; Πριν με κατασπαράξεις…Ξέρω έχει δυο όψεις το νόμισμα. Θέλω για τωρά να μιλήσω μόνο για τη μια. Έχω ενοχές καθώς το παραδέχουμαι, εν ζημιά παράπλευρη σε πολύ κόσμο…αλλά αν κάμνει τα πράματα καλύτερα εν εννοώ την πανδημία, να ξεκαθαρίσω…αρέσκει μου ο περιορισμός σπίτι. Τζαι εν είμαι καν κορίτσι για σπίτι. Γιου νό ουατ αμ σειν;

Εν μπορώ να προσποιούμαι άλλο. Λατρεύω τον αποκλεισμό μου! Είμαι σε ένα μίνι παράδεισο! Ναι εγώ που εταξίδευκα κάθε μήνα τζαι δεν έμπαινα σπίτι αν δεν εγίνετου 1 ή 2 το πρωί.

Αρχικά, εμειώθηκε η γαστρική παλινδόμηση. Μετά εκαλυτέρεψε ο ύπνος μου. Ξέρεις τι θα πει να έχεις ποιοτικό ύπνο μετά που δεκαετία; Θωρώ όνειρα …μιλούμε για ωραία όνειρα …τζαι άκου τζαι τούτο…ΘΥΜΟΥΜΑΙ ΤΑ! Αν δεν είναι τούτος παράδεισος…. ΞΥΠΝΩ ΠΟΥ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΧΟΡΤΑΣΜΕΝΗ ΠΟΥ ΥΠΝΟ. Πότε ήταν η τελευταία φορά που το εκατάφερες…τζαι όι γιατί έπρεπε να πάεις δουλειά, αλλά που τις έννοιες τζαι ούλλα τζείνα που εξεχειλίζαν που το νου σου.

Εκατάφερα να δω τις σειρές τζαι τις ταινίες που ήθελα, έμαθα μετά που 1000 χρόνια ζωής να μαγειρέυω να ψήνω γλυκά, να περιποιούμαι φυτά…μιλώ με γονείς, συγγενείς τζαι φίλους ενώ προηγουμένως μπορεί να έκαμνα εβδομάδες, μήνες να τους δω τζαι να τους μιλήσω. Διαβάζω βιβλίο…επιλογής δικής μου όχι δουλειάς…Απολαμβάνω τα πιο μιτσιά πράματα, για μένα ανακαλύψεις σπουδαίες. Εποκάτσαν τα νευρ…όι κάτσε έχω ακόμα γειτόνους…Έχω ώρα για γυμναστική…τωρά… αν… την εκμεταλεύκουμαι ….εν θέμα προσωπικό και… σε παρακαλώ άλλαξε θέμα!

Επέρασε μου το ΦΟΜΟ: Φηαρ οφ Μισιγκ Άουτ. Αφού εν έσσει τπτ ανοιχτό μπορώ να κάμνω τζείνο που μου αρέσκει χωρίς στρες…π.χ να δκιαβάζω χωρίς να νοιώθω ότι χάνω παράσταση, ποτό με φίλους, εκδρομή!

Μιλώντας για παραστάσεις. Πότε εξανάγινε τούτο να μπορείς να δεις λίστα από φεστιβαλικές Κυπριακές, Ελληνικές και άλλες Ευρωπαϊκές ταινίες σπίτι σου, συναυλίες συμφωνικής ορχήστρας, παραστάσεις του νάσιοναλ θίατερ, του ρόυαλ όπερα χάους, του ΘΟΚ, λάηβ με καλλιτέχνες αχτένιστους με πιζαμόρουχα να σου τραγουδούν οικεία τζαι να μπορείς να αλληλεπιδράσεις μαζί τους…ή να βλέπεις τα αγαπημένα σου τολκ σσόους να γίνονται στα σπίθκια των παρουσιαστών …, έχουν μωρά… εν έχουν στυλ (αλλά στυλίστες), εν άβαφτοι…εν άνθρωποι…να γράψεις ένα γεια στον Τρέβορ τον Νόα τζαι να εύχεσαι να δκιεβάσει το όναμα σου ενώ 1000δες άλλα θρασύδειλα μυνήματα απελπισίας για προσοχή εμφανίζονται στην οθόνη ταυτόχρονα και σπρώχνουν το δικό σου στην αφάνεια…Τέσπα…

Τοξικά άτομα; Πούντους; Τωρά δεν τους βλέπω! Άνοιξε μια σαμπάνια ρε…μια ‘Παράγκα του κυρ Γιάννη’; Ένα ‘μαυρο πρόβατο’ πιλέ μου; Ε τάμπου έσσεις; Κεανίτα; Κάμνει μας!

Πως να το πω διαφορετικά…Αη αμ νοτ μπορτ ιν δε χάους εντ αμ ιν δε χάους νοτ μπόρτ. Τζαι να σιωπήσεις εσύ που επεθύμησες να πάεις πίσω στη ζωή σου…για να μας πεις ότι είχες ζωή! Οκ να καταλάβω επεθύμησες ένα καφέ στην παλιά Λευκωσία κάτω που το ηλιούι, μια παραλία, μια ρεμπέτικη βραδιά, ένα ταξίδι. Αλλά ρεεεε….τούτο που ζεις τωρά εν σπάνιο! Να έχω πραγματικό χρόνο για μένα. Περνούν οι ώρες σαν τα λεπτά. Εν εκατάλαβα πότε επέρασε 1 μήνας. Έχω ακόμα τεράστεια λίστα με πράματα που θέλω να κάμω τζαι ελπίζω να κρατήσει ακόμα λίο.

Πλιιιιιιιιιιις!

Αμήν!

Χολτ γιορ χόρσες!

Ουέητ ε μινιτ!

Π ε ρ ί μ ε ν ε…Ένα λεπτό, ένα λεπτό…κάμε μια παύση. Το χάσταγκ ‘ΜένουμεΣπίτι’… τι το θέλεις εσύ αγάπη μου καλή; Χωρίς παρεξήγηση! Άλλο να το λες εσύ κι άλλο εγώ, αυτός, αυτή…! Εννοούμε εντελώς διαφορετικά πράματα.

Όταν εσύ μένεις σπίτι… για να διασχύσεις την κουζίνα σου θέλεις αυτοκινητούι του γκόλφ. Εγώ εν χρειάζεται να πάω στην κουζίνα είμαι τζιαμέ κάθε στιγμή. Όι μάνα… εν ‘τρώω πάλε’ δώκε παμό με το φατ σεημιγκ. Είμαι στο σαλόνι; Ε. Είμαι τζαι στη κουζίνα. Το ίδιο πράμα είναι σε 50 τετραγωνικά.

Όχι αγάπη μου. Όταν εσύ με τη μεταξωτή σου ροπίτσα λες θα κάνουμε υπομονή… πας έξω στον κήπο σου, βλέπεις καμιά 20ρια δέντρα που εφυτέψαν άλλοι για σένα, εκτάσεις και εκτάσεις καταπράσινου γρασιδιού, που εκούρεψεν άλλος για σένα, τη πισίνα σου, τα έπιπλα κήπου, δεν ακους κανένα διότι υπάρχει μια αμαζονική ζουγκλίτσα γύρω από την οκέλα σου και για να κάμνεις βόλτα θέλεις κανένα μισάωρο…μόνο για να διασχίσεις την αυλή σου.

Όταν εγώ είμαι ήδη στην κουζίνα οκ; Τζαι θέλω να πάω στην αυλή…ΕΝ ΠΑΩ. ΔΙΟΤΙ ΕΝ ΕΧΩ! Ένα μπαλκονούι έχω,που αν τελειώσω τη νουτέλα άμεσα παίζει να γκρεμιστεί με μένα πάνω τζαι μια μισοπεθαμένη γλάστρα (κάκτος), τζαι η μοναδική θέα εν το ‘insert coin here’ που σχηματίζεται από το μισοπέσμένο παντελόνι του μεσήλικα χοντρούλη γείτονα καθώς σκυφτός σάζει το αυτοκίνητο του. Εν σαν σκηνή τρόμου που δεν θέλεις να δεις, αλλά εν ήδη αργά διότι η εικόνα καταγράφτηκε.

Γι’ αυτό λοιπόν κοπέλα μου, όχι δεν μένεις σπίτι. Διότι δεν μένεις ΣΕ σπίτι. Μένεις σε ένα επίγειο παράδεισο που τζαι χωρίς πανδημία εγώ αν το είχα δεν θα έφκαινα που μέσα. Διότι τζαι να έθελα θα έχανα το δρόμο. Όσπου να ανακαλύψω το τελευταίο δωμάτιο θα ανακάλυφκα τα αρθροιτικά. Σύγκρινε το με το σπίτι μου, που έννεν καν σπίτι. Εν διαμέρισμα. Μοιράζομαι τον κάθε τοίχο μου με άλλο: Έχω μωρό που κλαίει κάθε νύχτα…τζαι έννεν καν δικό μου…Ξυπνώ μες τη νύχτα να το ταίσω τζαι ύστερα θυμούμαι…εν του δίπλα. Σκέφτουμαι να κόψω το χασίσι διότι βρωμεί ο τόπος…τζαι ύστερα θυμούμαι ότι εν εκάπνισα ποτέ στη ζωή μου… εν του πάραδίπλα, που φουμάρει μέρα νύχτα.

Εγώ κοπέλα μου μένω σπίτι. Εσύ #nakripseis #nohardfeelings #enpouthelwtzaigw #enystaxapawnapessw